Książka o Łańcucie, choć nie tylko

Książka – autorstwa wnuczki Antoniego – opisuje trudny powojenny okres ratowania, remontowania i wyposażania zniszczonych, rozgrabionych zabytków Rzeszowszczyzny, częstokroć majątków należących uprzednio do wielkich rodów arystokratycznych, które w PRL ogłoszono obiektami muzealnymi. Ich los, niejednokrotnie determinowany przypadkowymi albo ideologicznymi decyzjami, nie sprzyjał zachowaniu zabytkowej substancji. Aby uratować takie obiekty jak Zamek w Łańcucie, Krasiczynie czy pałac w Przeworsku, trzeba było uporu i determinacji oraz konsekwencji w działaniu. Osobą o niespożytej energii, inwencji, a także wyjątkowych umiejętnościach zarządzania i współpracy w zespole okazał się być Antoni Duda-Dziewierz, przedwojenny administrator osiedli mieszkaniowych na warszawskim Żoliborzu, wieloletni działacz PPS. Pomimo niedostatków finansowych, materiałowych i ludzkich, pracując w latach
1952 – 1972 w Łańcucie doprowadził Zamek do świetności. Przez szereg lat kierował również pracami na zamku
w Krasiczynie, wspomagał działania remontowe i organizacyjne w Żarnowcu i Przeworsku. Skutecznie ratował zabytki sztuki cerkiewnej. Zasłużył się również
w Malborku, prowadząc prace po pożarze zamku
w 1959 roku.
Pomimo wielu przeszkód i utrudnień potrafił zdobywać sprzymierzeńców służących pomocą w realizacji śmiałych zamierzeń oraz konieczne fundusze, zachęcać do współpracy cenionych fachowców i naukowców.