Utworzenie zbioru sztuki cerkiewnej przy Muzeum w Łańcucie pozwoliło ochronić wiele cennych dzieł sztuki. Po masowych akcjach przesiedleńczych ludności, na terenie południowo wschodniej Polski zostało wiele opuszczonych świątyń wschodniego obrządku. Władze PRL celowo zaniedbywały i narażały na zniszczenie cerkwie wraz
z wyposażeniem. „Niestety, w oczach komunistycznych władz ta część dziedzictwa kulturowego wielonarodowej Rzeczypospolitej nie zasługiwała na ochronę. Rozpoczął się kilkudziesięcioletni okres świadomego niszczenia zabytków sztuki religijnej…..
W Muzeum w Łańcucie utworzono w 1961 r. Wojewódzką Składnicę Zabytków Ruchomych.
Zadaniem Składnicy było gromadzenie
i przechowywanie zagrożonych zniszczeniem zabytków z regionu obejmującego teren województwa rzeszowskiego.
Wyposażenie cerkwi zwożono i magazynowano
w różnych miejscach Muzeum już od 1960 r. Od lipca tego roku działała bowiem w Muzeum Pracownia Konserwacji Zabytków. Obiekty pozyskiwano dzięki akcji zabezpieczania nieużytkowanych cerkwi na południowo-wschodnim terytorium dawnego województwa rzeszowskiego.
O przebiegu tych działań, o trudach gromadzenia wyposażenia cerkiewnego i ofiarnej pracy pracowników muzealnych, dzięki którym kolekcja uległa stopniowemu powiększaniu, a także o politycznych aspektach tego przedsięwzięcia opowiedziano w rozdziale.
z arch. Muzeum-Zamek w Łańcucie