Będąc na emeryturze, nadal działał społecznie, m.in. w Radzie Programowej Muzealnictwa (od lutego 1973 r.), w Towarzystwie Przyjaciół Warszawy (wiceprezes Zarządu Głównego do maja 1976 r.), w Komitecie Odbudowy Zamku Królewskiego, w Komitecie Ochrony Starych Cmentarzy, czy Polskim Komitecie Narodowym ICOM.
Pragnął zająć się jeszcze, niezwykle istotną sprawą ochrony
i odbudowy parków na terenie Warszawy – w latach 70. działał na rzecz przywrócenia świetności parku w Wilanowie. Pomimo upływu lat, nie tracił emocjonalnego zaangażowania. Do końca życia cechowała go ofiarna i pełna pasji działalność społeczna
i społecznikowska.